Alles komt goed
Door: Marieke van Lieshout
Blijf op de hoogte en volg Marieke
24 September 2015 | Suriname, Paramaribo
Waar zal ik eens beginnen, er is namelijk afgelopen weken nogal het een en ander gebeurt.
Om te beginnen zijn we overgeplaatst naar een ander weeshuis. Eentje met kinderen van 2 tot 14 dus een stuk jonger als dat we zouden gaan doen. Nancy en ik vonden dit alleen maar leuk dus vol enthousiasme zijn we naar ons intakegesprek gegaan. We waren meteen super positief en zijn de volgende dag dan ook meteen begonnen met werken. De kinderen zijn super maar ik mag niet teveel in detail treden want dat heeft de huisbazin aan ons gevraagd.
Vorige week zijn we van maandag tot maandag een week met de kinderen op vakantie geweest. We gingen naar brokobondo een district in Suriname. De bus was twee en een half uur te laat maar goed daar wen je aan als je hier bent het is veel te warm om je daar druk over te maken! Toen we bij onze accommodatie aankwamen was het uitzicht prachtig, palmbomen, een grote rivier en allerlei soorten bloemen, planten en bomen. De eerste paar dagen waren super veel gelachen en geleerd. Ik heb de kinderen het spelletje skip bo geleerd en ze wilde dit de hele dag spelen!
Maar na vrijdag werd het minder ik kreeg super veel last van uitslag en wist niet waar ik het moest zoeken van de jeuk en de pijn. Gelukkig was Nancy er voor mij en die zorgde ervoor dat ik mezelf goed voelde. Zaterdags ben ik naar de zuster geweest maar daar kwam ik niet veel verder mee. Dus maandag ben ik naar de arts in brokopondo gegaan. Hij heeft me onderzocht en het was volgens hem compleet duidelijk ik had 'schurft'. Gelukkig gingen we die dag terug naar Paramaribo en kon ik eindelijk thuis weer zien want ik had een week geen internet. Voor de eerste keer had ik heimwee vooral omdat ik gewoon geen duidelijk had over mijn huid waardoor ik onzeker werd. Dus dinsdag zijn Nancy hier naar een huisarts geweest zei vertelde ons dat ik door een mug heel veel keer gestoken was dus weer totaal iets anders. Maar we geloofden er niks van maar ik heb geregeld dat ik naar een dermatoloog kon in het ziekenhuis.
Toen was het woensdag en was ik jarig niet echt meteen in de feeststemming omdat ik al om zeven uur in het ziekenhuis moest zijn. De arts die ik had was super blij dat ik gekomen was en zag ook echt aan mij dat het niet zo maar iets was. Ze heeft mijn verhaal aangehoord en me onderzocht. Ze lachte de andere huisartsen uit dat je zoiets tegen mensen kunt zeggen schurft zei ze bestaat dat nog bij mensen. Opeens viel de last van men schouders die ik al bijna een week bij me droeg. Ze wist meteen wat het was de ergste versie van herpes. Ja ik weet het, het klinkt super vies maar zoals Lisa zij 'je hebt er absoluut niet zelf voor gekozen'. Ik zit nu aan de antibiotica zalf en pillen en heb al een dag geen jeuk, heerlijk! In het ziekenhuis zijn en vier artsen naar mijn huid komen kijken omdat het zelde voorkomt. Maar ik ben opgelucht dat ik weet wat er aan de hand is. Maar aan de andere kant ook nog steeds verdrietig omdat zoiets natuurlijk alleen mij kan overkomen... Maar we maken er samen het beste van en we genieten. Ik heb gisteren na het ziekenhuis een super fijne verjaardag gehad. We zijn naar de dierentuin geweest, heb havainas gekocht en heb heerlijk gegeten bij bar zuid. Maar natuurlijk wat me het meeste bij is gebleven is mijn geweldige kado vanuit thuis!
Verder is het uiteten top en super lekker. De mensen super vriendelijk en heb ik de liefste vriendin bij me die me overal bij helpt en ondersteund.
Dikke kus
Om te beginnen zijn we overgeplaatst naar een ander weeshuis. Eentje met kinderen van 2 tot 14 dus een stuk jonger als dat we zouden gaan doen. Nancy en ik vonden dit alleen maar leuk dus vol enthousiasme zijn we naar ons intakegesprek gegaan. We waren meteen super positief en zijn de volgende dag dan ook meteen begonnen met werken. De kinderen zijn super maar ik mag niet teveel in detail treden want dat heeft de huisbazin aan ons gevraagd.
Vorige week zijn we van maandag tot maandag een week met de kinderen op vakantie geweest. We gingen naar brokobondo een district in Suriname. De bus was twee en een half uur te laat maar goed daar wen je aan als je hier bent het is veel te warm om je daar druk over te maken! Toen we bij onze accommodatie aankwamen was het uitzicht prachtig, palmbomen, een grote rivier en allerlei soorten bloemen, planten en bomen. De eerste paar dagen waren super veel gelachen en geleerd. Ik heb de kinderen het spelletje skip bo geleerd en ze wilde dit de hele dag spelen!
Maar na vrijdag werd het minder ik kreeg super veel last van uitslag en wist niet waar ik het moest zoeken van de jeuk en de pijn. Gelukkig was Nancy er voor mij en die zorgde ervoor dat ik mezelf goed voelde. Zaterdags ben ik naar de zuster geweest maar daar kwam ik niet veel verder mee. Dus maandag ben ik naar de arts in brokopondo gegaan. Hij heeft me onderzocht en het was volgens hem compleet duidelijk ik had 'schurft'. Gelukkig gingen we die dag terug naar Paramaribo en kon ik eindelijk thuis weer zien want ik had een week geen internet. Voor de eerste keer had ik heimwee vooral omdat ik gewoon geen duidelijk had over mijn huid waardoor ik onzeker werd. Dus dinsdag zijn Nancy hier naar een huisarts geweest zei vertelde ons dat ik door een mug heel veel keer gestoken was dus weer totaal iets anders. Maar we geloofden er niks van maar ik heb geregeld dat ik naar een dermatoloog kon in het ziekenhuis.
Toen was het woensdag en was ik jarig niet echt meteen in de feeststemming omdat ik al om zeven uur in het ziekenhuis moest zijn. De arts die ik had was super blij dat ik gekomen was en zag ook echt aan mij dat het niet zo maar iets was. Ze heeft mijn verhaal aangehoord en me onderzocht. Ze lachte de andere huisartsen uit dat je zoiets tegen mensen kunt zeggen schurft zei ze bestaat dat nog bij mensen. Opeens viel de last van men schouders die ik al bijna een week bij me droeg. Ze wist meteen wat het was de ergste versie van herpes. Ja ik weet het, het klinkt super vies maar zoals Lisa zij 'je hebt er absoluut niet zelf voor gekozen'. Ik zit nu aan de antibiotica zalf en pillen en heb al een dag geen jeuk, heerlijk! In het ziekenhuis zijn en vier artsen naar mijn huid komen kijken omdat het zelde voorkomt. Maar ik ben opgelucht dat ik weet wat er aan de hand is. Maar aan de andere kant ook nog steeds verdrietig omdat zoiets natuurlijk alleen mij kan overkomen... Maar we maken er samen het beste van en we genieten. Ik heb gisteren na het ziekenhuis een super fijne verjaardag gehad. We zijn naar de dierentuin geweest, heb havainas gekocht en heb heerlijk gegeten bij bar zuid. Maar natuurlijk wat me het meeste bij is gebleven is mijn geweldige kado vanuit thuis!
Verder is het uiteten top en super lekker. De mensen super vriendelijk en heb ik de liefste vriendin bij me die me overal bij helpt en ondersteund.
Dikke kus
-
24 September 2015 - 18:21
Martine:
jee marie,
wat een truffel. ...Gelukkig gaat het nu de goede kant op!!hou je taai en Geniet!
Veel liefs van ons zesjes. -
24 September 2015 - 18:29
Caroline:
He Marieke!
Wat fijn dat het werk jullie goed bevalt -
24 September 2015 - 18:45
Nina:
Hi lieverd,
Wat balen zeg... samen staan jullie sterk!
De kaarten van t thuisfront hebben je hopelijk goed gedaan.
Dikke knuffel en tot op facetime -
24 September 2015 - 18:54
Annemie Beks :
Hoi Marieke hoop dat het weer beter met je gaat .
geniet nog maar lekker Gr Annemie -
24 September 2015 - 19:45
Tante Ei:
Ha Marie,
Wat een verhaal zeg, maar zoals de aankondiging al vermeld: ALLES KOMT GOED!!!!
En leuk dat jullie ons via deze reisverslagen op de hoogte houden! En maaid....vooral genieten! Jij hebt straks een bult ervaring en het staat ook nog geweldig op je CV!
Enjoy en de Grtjes van Tante Ei -
24 September 2015 - 20:14
Eefje:
Oh...Marieke. Ik weet precies hoe jij je voelt.... Als je ziek wordt zo ver van huis, dan wil je maar 1 ding...en dat is naar huis...Heel knap dat je de draad weer oppakt en ook heel fijn dat je zo'n goede vriendin hebt! En wat boffen de kids daar dat jullie er zijn, ben benieuwd naar je verhalen over het kindertehuis. Heel veel plezier en succes en ik kijk uit naar je volgende verslag! Xxx -
24 September 2015 - 20:59
Esther:
Hey Marieke,
Je maakt wat mee zo he, tjemig hoe krijg je zoiets toch!! En jeuk is erger dan pijn wordt gezegd, en dat geloof ik ook. Gelukkig heb je nu medicijnen die helpen. En voel je je weer wat beter. Maar die lieve kinder snoetjes maken natuurlijk alles goed.
Veel plezier, lekker genieten.
Groetjes Esther -Xxx- -
24 September 2015 - 21:38
Lisa:
Lieverd!
Je doet het super goed allemaal!
Ondanks alles en ik weet hoe het voelt om daar ziek te zijn!
Je voelt je ellendig en extra klote!
Maar gelukkig een fijn reisgenootje bij die je steunt!
Ik zag wel dat Amy en ik de grootste kaart hadden...
Yes missie geslaagd!
Geniet er nog van en we spreken elkaar!
Dikke kus en knuffel van ons! -
25 September 2015 - 08:06
Caroline:
He! 1e bericht was niet gelukt, dus nog een keer...
Fijn dat jullie genieten en wat leuk meteen een weekje weg met die kids! Daar ben je ook voor gegaan om die gezichtjes te zien lachen. Snap dat ziek zijn niet fijn is en dat je dan wat heimwee hebt, lisa heeft dat ook gehad! Maar die is gebleven toen en dat ga jij natuurlijk ook doen -
25 September 2015 - 08:07
Gerlinde:
Hoi Marieke,
Wat een pech zeg. Gelukkig hebben jullie goed gehandeld en ben je bij de juiste arts terecht gekomen. Hopelijk gaat het nu snel beter.
Fijn om te horen dat jullie het zo goed naar jullie zin hebben!! En dat je ondanks de jeuk hebt kunnen genieten van je verjaardag ver van huis.
Heel veel plezier en super leuk om je reis verslag te kunnen lezen xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
